கவிதை : அவரவர் விருப்பம் அவரவர்க்கு

அது ஒரு மிக அழகான பூனைக்குட்டி.
உடல் முழுதும்
வெண்பஞ்சு ஒட்டிவைத்ததாய்,
வெல்வெட்டை வெட்டி வைத்ததாய்,
பாதரசப் பயணமாய் வழவழப்பு.

மெல்லிய மீசையை மெதுவாய் என்
முகத்தில் தேய்த்து விளையாடும்.
என் தோளுக்கும் காலுக்குமாய்
அவசரப் பாதங்களுடன்
மலையேற்றப் பயிற்சி மேற்கொள்ளும்.

கூரிய நகங்கள் அதற்கு.
ஆனால் ஒருமுறை கூட காயம் தந்ததில்லை,
உறைக்குள் சொருகப்பட்ட சிறுவாளாய்
விரல்களுக்குள் புதைந்து கொள்ளும் அவை.

தரையில் உணவுதந்தால் அடம்பிடிக்கும்,
பாத்திரத்தில் பரிமாறினால் மட்டுமே
முத்தமிட்டு ஒத்துக்கொள்ளும்.

என் படுக்கைக்குள் அவ்வப்போது
குறுகுறுக்கும்.
பாத்திரங்கள் கலைத்து பால் தேடும்,
என் தனிமைத் திண்ணையில் தலைகோதும்.

நான் வீடுதிரும்பும் வேளைகளில்
வாசலோரத்தில் வந்து சத்தமிடும்.
கால்களைச் சுற்றிச் சுற்றியே வட்டமிடும்..

என் உயிர்த் தோழனாய்..
அந்தச் சின்ன ஜீவன்.

இரண்டுநாளாய்
அதைக் காணவில்லை.
உயிரைத் தொலைத்ததாய் உள்ளுக்குள் வலித்தது.
கூரியதாய் ஏதோ ஒன்று
இதயத்தை குறுக்கும் நெடுக்குமாய் கூறுபோட்டது.

அலுவலகத்தில் வேலை நகரவேயில்லை.
சக நண்பன்.
சத்தமில்லாமல் சலித்துக் கொண்டான்
பூனைத்தொல்லை தாங்கமுடியவில்லை.
கண்காணாத தூரத்தில் விட்டுவிடவேண்டும்.